Owocne ratowanie życia
Prawdopodobnie słyszałeś prostą poradę zdrowotną „ Jedz więcej owoców!” . Jednak jak poważnie to traktujemy? Czy ten nawyk jest naprawdę tak ważny, jak niektórzy mówią? W poniższym artykule chciałbym odpowiedzieć na to pytanie.
Zacznijmy od razu od badania z 2012 roku i wynikającego z niego badania, opublikowanego jako „Global Burden of Disease”. 1 Specyfika tej publikacji polegała na tym, że dostarczyła ona jak dotąd najbardziej kompleksowej systematycznej analizy, które czynniki odgrywają główną rolę w śmiertelności. W tym celu zespół badawczy liczący prawie 500 członków przeprowadził ankietę w 50 krajach. Stwierdzono, że największym zabójcą w Stanach Zjednoczonych jest dieta. W ramach tego na szczycie listy głównych zagrożeń żywieniowych znajduje się to , że nie jemy wystarczającej ilości owoców: szacuje się, że jest on odpowiedzialny za 4,9 miliona zgonów rocznie.
Dla porównania, w 2010 r. Na całym świecie odnotowano 52,8 mln zgonów, co oznacza, że niewystarczające spożycie owoców stanowiło około 10% wszystkich zgonów. Odsetek ten jest szczególnie szokujący, gdy weźmiemy pod uwagę, że nie jest to kwestia zgonów spowodowanych różnymi epidemiami, wypadkami lub innymi czynnikami, ale nawet zwyczajami związanymi ze stylem życia. 2
Według Union of Concerned Scientists, gdyby mieszkańcy USA spożywali tylko jedną porcję więcej owoców lub warzyw dziennie, uratowałoby to życie ponad 30000 ludzi i zaoszczędziłoby rocznie 5 miliardów dolarów na kosztach leczenia. W jednostce angielskiej porcja jest odpowiednikiem średniego jabłka lub większej pomarańczy, być może pół szklanki maliny, czyli naprawdę niewiele. Ale ile znaczy twoje codzienne spożycie! Lekkie, wolne od bólu i efektów ubocznych antidotum, które jest nawet przyjemne. 4
Te wyniki badań ujawniają zasadę, którą Bóg od wieków ustanowił dla odnowy zdrowia: „Lepiej (…) jeść więcej świeżych owoców. Naucz ludzi robić dużo winogron, jabłek, gruszek; jedz brzoskwinie, jagody, agrest, maliny, jeżyny, truskawki i inne dostępne owoce. ” 4
Z poniższego cytatu chciałbym zwrócić uwagę na dwie rzeczy:
- „Trzeba nauczyć ludzi” jeść owoce! W istocie niewielu wie, jak idealnym, jadalnym pożywieniem jest owoc z rąk naszego Stwórcy. W owocach podczas procesu dojrzewania białka rozkładają się na aminokwasy, tłuszcze na kwasy tłuszczowe, a węglowodany złożone na cukry proste (aby dojrzały owoc jest słodszy i niedojrzały, lepiej go unikać i pozostawić do dojrzewania). To tak, jakby to był wstępnie strawiony pokarm, więc organizm już zużywa dużo mniej energii, aby strawić całość, jednocześnie wydobywając z niej czystą energię. Jeśli po posiłku napotkasz „kajak”, czas zjeść więcej owoców. Pomyśl o tym jedzeniu jako o „zaspokajaniu potrzeb człowieka” 6 .
- Możemy pomyśleć, że jeśli zbierzemy kilka ziaren winogron lub zjemy pół banana, to wystarczy, aby zebrać błogosławieństwa owocu. To prawda, że to lepsze niż nic, ale rada jest taka: naucz ludzi jeść dużo owoców . To znaczy, nie traktujmy tego jako czegoś w rodzaju przyprawy, deseru po posiłku, dekoracji jedzenia, ale po prostu jak danie główne. W wielu domach drzewa owocowe rosną w obfitości, jednak mieszkańcy wolą kupować i konsumować zwykłe pożywienie, podczas gdy najdoskonalsze pożywienie czai się pod drzewem.
Życzę wszystkim moim drogim czytelnikom, aby żyli odważnie wszystkimi błogosławieństwami, jakie Bóg może nam dać, jeśli będziemy postępować zgodnie z Jego najlepszym, oryginalnym planem! „Proste, ale obfite surowe owoce to najwspanialsze pożywienie, jakie możemy podać tym, którzy przygotowują się do dzieła Bożego”. 7 [1]
Bibliografia:
[1] ) Źródło: https://nutritionfacts.org/2016/02/02/the-number-one-global-diet-risk/
2) Dokładne dane w języku angielskim: https: //www.ncbi.nlm. Nih .gov / pubmed / 23245604
3) Cytowane przez dr. Michael Greger z http://www.ucsusa.org/food_and_agriculture/solutions/expand-healthy-food-access/11-trillion-reward.html#.WiBYoiPkS1u
4) Źródło: https://nutritionfacts.org/2016/ 02 / 02 / the-number-one-global-diet-risk /
5) EG White: Testimonies Tom 7 str.
6) EG White: Wskazówki dotyczące diety i żywienia s.
7) im 310. s.
